Hugleiðing.

Það er svo ljúft að láta sig bara dreyma

og láta hugann reika um fornar slóðir.

Af ástríðuhita kynda upp gamlar glóðir

og gleðina finna yfir að vera heima.

 

Því heima er best það hefi ég lengi vitað

þar hamingjuhjólið aftur byrjar að snúast

og þar hafa margar næturnar líf mitt litað

og ljúfsárar þrár mínar kviknað, sem við mátti búast.